Ik woon al 20 jaar met mijn vriendin Jacqueline, onze hond, kat, kippen en twee paarden in het pittoreske dorpje Nijbroek, op een mooie grote monumentale T-boerderij. Deze hebben we de afgelopen 20 jaar samen grotendeels zelf gerestaureerd. Zo wonen is erg mooi en rustgevend, maar vraagt ook veel tijd aan onderhoud van het gebouw, de (moes)tuin, boomgaard en het erf. Gelukkig ben ik geboren met twee “rechterhanden”, kan Jacqueline goed schilderen, heeft “groene handen” en verzorgt de paarden. Ik heb twee kinderen en zes kleinkinderen, één meisje en vijf jongens.
Ik heb ruim 40 jaar in allerlei managementfuncties gewerkt bij de politie. Ik ben met de antroposofie in aanraking gekomen tijdens mijn studie. Ik kreeg ondermeer les van Bernard Lievegoed over organisatieontwikkeling vanuit het antroposofische denken.
Ik geniet nu van mijn pensioen en kan me daardoor gelukkig weer meer wijden aan mijn hobby’s: toerfietsen, het (uit)bouwen van mijn modelspoorbaan, het spelen met oude Meccano en het maken van houten meubels.
Mijn kennis en ervaring zet ik, als voorzitter van de SGAG, graag in voor het beheer en behoud van het Therapeuticum. Zorgen dat het gebouw beheerd wordt en binnen haar mogelijkheden zo duurzaam mogelijk klaar gemaakt wordt voor de toekomst.